ร้านอาหาร

มาเชียงรายแล้วการจะหาร้านก๋วยเตี๋ยวทานนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย เพราะหันไปทางไหนก็มีแต่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยู่ทุกซอกทุกมุม โดยเฉพาะก๋วยเตี๋ยวน้ำใส่ มีทั้งร้านก๋วยเตี๋ยวแฟรนไชส์ ร้านที่เจ้าของเริ่มต้นเอง ร้านเก่าดั้งเดิม ร้านใหม่เพิ่งเปิด แต่จะมีสักกี่ร้านที่รสชาดอร่อยถูกใจของคนทั่วไป ร้านที่เรียกได้ว่าอร่อยจริงๆน้ำซุปจะต้องหอมกลมกล่อมก่อนตามด้วยการใช้วุตถุดิบที่ดีมีคุณภาพ ทำให้รสชาดโดยรวมอร่อย ในส่วนของน้ำซุปนั้นส่วนมากเลยจะดูธรรมดาๆที่ไม่ปรุงแต่งอะไรมาก แต่กลับมีความหอมรสชาดกลมกล่อมในตัว หลังจากปรุงแล้วรสชาดถูกปรับให้เข้ากับปากของคนกิ่นแต่ละคนได้อย่างไม่ยาก วันนี้เราจะพาไปรู้จักร้านก๋วยเตี๋ยวน้ำใส ที่ว่ากันว่าอร่อยที่สุดในเชียงราย จริงๆแล้วมีเยอะมากแต่เราคัดมา 8 ร้านที่ขึ้นชื่อ ที่คนพื้นที่มักแนะนำให้ไปกิน คือถ้ามาเชียงรายแล้วถามหาก๋วยเตี๋ยวน้ำใส 8 ร้านนี้ต้องไม่พลาดเลย ต้องไปลองให้ได้ซักครั้ง จากการสังเกตุแล้วจะพบว่าแทบทุกร้านเป็นร้านเก่าแก่ที่เปิดมาหลายปี อย่างน้อยๆก็ไม่ต่ำกว่า 20 หรือ 30 ปี ตรงนี้ก็จะเป็นอีกข้อบ่งชี้ว่าของเขาอร่อยจริง ไม่งั้นคงไม่สามารถยืดหยัดได้มาถึงทุกวันนี้ ขอย้ำอีกครั้งว่าเป็นก๋วยเตี๋ยวน้ำใสเท่านั้นนะครับ ไม่รวมก๋วยเตี๋ยวน้ำตก ก๋วยเตี๋ยวเรือ ก๋วยเตี๋ยวเป็ดหรือไก่ และก็ไม่รวมก๋วยจับหรือเย็นตาโฟ มีบางร้านที่ก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋นหรือเนื้อตุ๋น หรือก๋วยเตี๋ยวไก่อร่อยมากแต่ก๋วยเตี๋ยวน้ำใสไม่โดดเด่นเราก็จะไม่เอามารวมในที่นี้ และก็แน่นอนเช่นกันอาจจะมีร้านลับ ร้านเล็กร้านน้อยที่เพิ่งเปิดใหม่ที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักแต่อร่อยแล้วเราไม่ได้ไปชิมก็อาจจะตกหล่นไปบ้าง…

เมื่อหลายปีก่อนผมได้ไปทำธุระที่อำเภอพาน และก็ผ่านร้านข้าวขาหมูเล็กๆร้านหนึ่งในตลาดพาน จะว่าเป็นร้านก็ไม่เชิงเป็นซึ่งแผงเล็กๆที่ต้องเก็บโต๊ะคือที่ให้เจ้าของพื้นที่หลักปิดร้านทุกวัน เจ้าของเป็นคุณลุงกับคุณป้ากำลังเริ่มเก็บร้านกันแล้ว ผมได้สั่งข้าวขาหมูมาจานนึงแล้วรู้สึกว่าอร่อยมากสำหรับร้านเล็กๆอยู่นอกเมืองแบบนี้กินหมดไปจานนึงรู้สึกว่ายังไม่พอเลยสั่งมาอีกจาน ก็เลยได้มีโอกาสคุยกับคุณลุงเจ้าของร้านและบอกว่าเป็นข้าวขาหมูที่อร่อยมาก ไม่ได้กินอร่อยๆแบบนี้มานานแล้วครั้งสุดท้ายก็ตอนไปกรุงเทพฯ หลังจากที่ชมว่าข้าวขาหมูของแกอร่อยมาก แกก็ยิ้มรับด้วยความยินดี เลยถามคุณลุงว่าเป็นมายังไงถึงได้มาเปิดร้านข้าวขาหมูตรงนี้ชื่อร้านก็ไม่มี ลุงบอกว่าเคยไปทำงานที่กรุงเทพฯ เป็นขับรถรับส่งให้บริษัทอยู่ประมาณ 40 ปี ในระหว่างนั้นก็พอมีเวลาว่างบ้างก็ก็ขับรถแท็กซี่เสริม เฉพาะตอนขับรถรับส่งคนญี่ปุ่นจากโรงงานไปโรงแรมหรือพาตระเวนหาของกินก็เลยรู้เส้นทางและของกินอร่อยๆแทบจะทุกที่ในกรุงเทพเลยก็ว่าได้ และถ้าพูดถึงข้าวขาหมูที่อร่อยๆก็ต้องนึกถึงข้าวขาหมูบางรัก แล้วก่อนที่แกจะเกษียณกลับมาอยู่เชียงราย ได้มีจังหวะได้สูตรข้าวขาหมูบางรักเจ้าหนึ่งมา แต่ก็เป็นเจ้าเล็กๆไม่ใช่ต้นตำหรับหรือเจ้าใหญ่อะไร โดยซื้อสูตรมาในราคาหลักหมื่นก็เลยเอามาทำร้านดู ตั้งแต่เปิดมาก็มีลูกค้าอยู่เรื่อยๆและหลายๆคนก็ชมว่าอร่อย แต่ลุงก็แก่แล้วแรงหมดแล้วไม่คิดจะลงทุนลงแรงทำให้เป็นร้านใหญ่ไปกว่านี้อีกแล้ว ตอนนี้เหนื่อยทำแค่นี้แหละ แล้วแก็บอกว่านี่ไม่ใช่ร้านข้าวหมูที่อร่อยซักเท่าไหร่หรอก ถ้าอร่อยจริงๆมีอยู่อีกร้านนึงเลยสมบัติทัวร์ก่อนถึงหกแยกพาน และอีกร้านเป็นร้านเก่าแก่อยู่หน้าอำเภอ ส่วนในตัวเมืองเชียงรายยังมีอีกร้าน 3-4 ร้านที่อร่อย และน่าจะอร่อยที่สุดในเชียงรายเลยก็ว่าได้ แกบอกต่อว่าข้าวขาหมูที่อร่อยต้องเป็นข้าวขาหมูบางรัก แถวนั้นอร่อยแทบทุกร้านแต่ร้าน ที่อร่อยขึ้นชื่ออันดับต้นๆก็จะเป็น ร้านขาหมูตรอกซุง บู้ข้าวขาหมูบางรัก แล้วก็จะมีแถวสีลมอีกหน่อยร้านที่อร่อยๆก็ก็มี ขาหมูเจริญแสงสีลม ถ้าในเชียงรายก็จะมีข้าวขาหมูบางรักอยู่ร้านนึงใกล้ห้าแยกพ่อขุน แล้วแกก็บอกโลเคชั่น…

ขนมจีบไม่ได้เป็นของกินขึ้นชื่อของเชียงราย แต่ก็มีอยู่ร้านหนึ่งที่มีขนมจีบที่อร่อยที่สุดที่คนเชียงรายส่วนใหญ่ต้องรู้จัก ว่ากันว่าถ้าอยู่กรุงเทพฯจะหาขนมจีบที่อร่อยที่สุดก็ต้องไปแถวเยาราช แต่ถ้ามาเชียงรายอยากกินขนมจีบที่อร่อยที่สุดในจังหวัดก็ต้องไปที่ร้านนี้ ร้านนี้ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่เปิดมาตั้งใจขายสินค้าหลักอย่างหนึ่ง แล้วนำสินค้าอีกอย่างมาเป็นสินค้าเสริม แต่ปรากฏว่าสินค้าเสริมกลับขายกลับดังมีชื่อเสียงกว่าสินค้าหลัก จนสินค้าเสริมกลายมาเป็นสิ่งดึงดูให้คนให้เข้าร้านมากกว่าสินค้าหลัก ร้านที่มีขนมจีบที่อร่อยที่สุดในจังหวัดมีชื่อว่า “ก๋วยเตี๋ยวโกนงค์” กรณีก็จะคล้ายๆกับพายสวนอาหารจริน ตั้งใจขายอาหารขายกาแฟเป็นสินค้าหลักเสริมด้วยพายแต่พายกลับเป็นสินค้าที่โด่งดังกว่าและกลายเป็นสินค้าทำรายได้หลักให้กับร้าน กว่าจะมาเป็นก๋วยเตี๋ยวโกนงค์ และขนมจีบโกงค์ที่ขึ้นชื่อของเชียงรายในวันนี้ทางร้านก็ได้ผ่านร้อนหนาว ล้มลุกคลุกคลานมาไม่ใช่น้อย เริ่มจากเมื่อ 40 กว่าปีก่อน เจ้าของร้านคือป้าธรและลุงวินงค์ผู้เป็นสามี ได้เปิดร้านก๋วยเตี๋ยวกัน 2 คนที่บริเวณบ้าน ซึ่งอยู่บนถนนพหลโยธิน แถวป่าก่อดำ ชื่อร้านโกนงค์ได้มาจากการที่ลุงวินงค์เป็นคนขาวเหมือนคนจีน ลูกค้าเลยเรียกแกว่าโกนงค์ พอผ่านไปซักพักเลยกลายเป็นชื่อที่ติดปากที่ใครๆก็เรียกว่าร้านโกนงค์ เลยกลายเป็นชื่อของร้านโดยปริยาย ส่วนลุงวินงค์ก็เป็นรู้จักกันในชื่อโกนงค์ หลังจากที่ขายไปซักพักรายได้และลูกค้าก็เริ่มอิ่มตัวรายได้ก็ทรงๆ ทางป้าธรกับโกนงค์ก็มองหาอย่างอื่นเสริมทำ ป้าธรก็เลยไปเรียนทำซาลาเปาแล้วก็เป็นจังหวะที่คนเหนือตื่นตัวไปทำงานที่ประเทศซาอุดิอาระเบียเพราะได้เงินเยอะกว่า โกนงค์จึงได้ตัดสินใจไปทำงานที่ซาอุแทนในตอนนั้นเป็นเวลา 4 ปี ส่วนป้าธรก็ขายซาลาเปาที่ตลาด ก็เลยเป็นอันต้องปิดร้านไป หลังจากที่โกนงค์ไปทำงานที่ซาอุอยู่ 4 ปีก็กลับบ้าน…

ปกติแล้วถ้าพูดถึงเชียงราย หลายคนจะรู้ว่าเมืองนี้ค่อนข้างเงียบไว ตกกลางคืนหลัง 3 ทุ่มเป็นต้นไปก็ไม่ค่อยมีอะไรแล้ว ร้านค้าต่างๆก็ทยอยปิดกันหมด ทำให้เราอาจจะคิดว่าร้านข้าวต้มแบบโต้รุ่งคงหาได้ไม่เยอะหรือไม่น่าจะเด่นอะไร แต่ในความเป็นจริงแล้ว เชียงรายมีร้านข้าวต้มอยู่เยอะมากครับ! แถมมีร้านอร่อยๆ ที่ดังระดับจังหวัด หรือบางร้านก็ดังจนเป็นหมุดหมายของนักท่องเที่ยวเลยทีเดียว และยิ่งถ้าได้มาเที่ยวช่วงปลายปีที่อากาศเย็นๆ หนาวๆ การได้กินข้าวต้มร้อนๆ พร้อมกับข้าวจานโปรด ก็ต้องบอกว่าเป็นอะไรที่เข้ากันและฟินสุดๆ เลยครับ วันนี้เราจะพาไปแนะนำร้านข้าวต้มที่อร่อยที่สุดในเชียงราย โดยข้าวต้มในที่นี้หมายถึงข้าวต้มกุ้ยเท่านั้น ไม่ได้รวมถึงพวกข้าวต้มปลา หรือข้ามต้มหมู หรือโจ๊คแต่อย่างใด ข้อสังเกตุหนึ่งของร้านข้าวต้มที่เชียงรายคือไม่ได้เปิดถึงดึงมากส่วนมากจะปิดกันไม่เกิน 5 ทุ่ม แต่ก็มีบางร้านเปิดถึงตี 2 แต่ก็มีไม่มาก โดยเราคัดมาทั้งหมด 9 ร้านที่ได้ชื่อว่าอร่อยที่สุดในเชียงรายโดยไม่ได้เรียงลำดับใดๆดังนี้ สารบัญ ข้าวต้ม จ.เจริญชัย ร้านข้าวต้มมีนา ร้านข้าวต้มยอดอร่อย ร้านข้าวต้มนายหนุ่ม ร้านข้าวต้มกรุงเก่า ร้านข้าวต้มบัว…

ว่ากันว่าหากใครได้มาเที่ยวเชียงรายแล้วยังไม่ได้ลองน้ำเงี้ยวเชียงราย ถือว่ายังมาไม่ถึงเพราะน้ำเงี้ยวเชียงรายจะมีเอกลักษณ์คือมีความเข้มข้นมากและเผ็ดจัดจ้านมากกว่า วันนี้เราจะไปรู้ค้นหาร้านน้ำเงี้ยวที่อร่อยที่สุดในเชียงราย หลายๆร้านก็เป็นร้านที่คนส่วนใหญ่รู้จักกันอยู่แล้วเช่นน้ำเงี้ยวป้าสุข แต่ก็ยังมีอีกหลายๆร้านที่อร่อยจริงไม่เป็นที่รู้จักแบบกว้างขวาง

หากมาเที่ยวเชียงรายแล้วลองกินอาหารเหนือที่เป็นรสเหนือแท้ๆซักครั้ง อาหารเหนือที่เห็นขายอยู่ในกรุงเทพฯ หรือทางภาคกลางส่วนมากจะไม่ใช่รสเหนือแท้อาจจะด้วยความจำกัดเรื่องวัตถุดิบ สภาพแวดล้อมและข้อจำกัดด้านเวลาที่ไม่เอื้ออำนวยใจการปรุงที่ใช้เวลานาน กรรมวิธีที่ถ่ายทอดจากรุ่นก่อนที่อาจจะขาดตกไป หรือแม้กระทั่งความชอบของคนในพื้นที่ทำให้รสชาติต้องปรับไปตามสภาพแวดล้อม อาหารเหนือแท้แบบดั้งเดิมจะเน้นรสชาติเผ็ดร้อน รสเข้ม มีกลิ่นของสมุนไพรพื้นบ้านชัดเจนมากจนบางอย่างถึงขั้นฉุนเลยก็ว่าได้ นอกจากนั้นอาหารหลายอย่างมีความคาวเนื่องจากปรุงดิบ ส่วนที่ปรุงสุกก็จะเน้นกลิ่นเข้มๆ และส่วนมากมีความหวานน้อยยกเว้นอาหารบางอย่างเช่นแกงฮังเล น้ำพริกอ่อง หรือข้าวซอย เป็นต้น ปัจจุบันมีร้านอาหารเหนือในตัวเมืองและในกระจัดกระจายตามพื้นที่ต่างๆทั่วทั้งจังหวัด มีทั้งเป็นแท้ๆเป็นสูตรเหนือแบบดั้งเดิมไม่เหมือนชาวบ้านทำกินในครอบครัวไม่มีการเปลี่ยนแปลงรสหรือเครื่องปรุง และร้านเหนืออีกประเภทที่เป็นเหนือแบบปรับสุตรมาแล้วเพื่อให้คนต่างถิ่นได้กินได้ง่ายๆ อาจจะมีการเพิ่มความหวาน ปรับกลิ่นที่แรงมากให้มีกลิ่นจางๆลง ทุกวันนี้หาร้านที่เป็นแบบเหนือแท้ๆได้ยากขึ้น เพราะคนรุ่นเก่าที่แก่ตัวไปแล้วไม่ทำขายเหมือนแต่ก่อนหรือล้มหายตายตามกาลเวลา และคนรุ่นใหม่จำนวนหนึ่งก็ไม่ได้รับหรือไม่สนใจรับการถ่ายทอดความรู้เรื่องการทำอาหารพื่นเมือง เพราะไม่อยากวุ่นวายกับการทำอาหารแบบดั้งเดิมซักเท่าไหร่เนื่องจากกระบวนการทำอาหารเหนือค่อยข้างจุกจิก ต้องเตรียมวัสถุดิบหลายอย่าง ใช้เวลาปรุงนาน ยังไม่รวมถึงวัสถุดิบบางอย่างเริ่มหายากกว่าแต่ก่อน อีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้หากินอาหารพื้นเมืองแบบเหนือได้ยากขึ้นเพราะชีวิตคนเหนือ หรือแม้แต่คนในภาคอื่นๆในรอบ 10-20 ปีที่ผ่านมามีการใช้ชีวิตประจำวันเปลี่ยนไปพอสมควร จากที่เคยใช้ชีวิตแบบบ้านๆทำการเกษตรแบบค่อยเป็นค่อยไป ตื่นเช้ามาทำอาหารเช้าออกไปไร่ไปสวน เย็นก็กลับบ้านมาเตรียมอาหารกินแบบเหนือๆ ทุกวันนี้ความเร่งรีบในชีวิตเข้ามามีอิทธิพลต่อการใช้ชีวิตมากขึ้น จากที่เคยทำอาหารกินเองก็เริ่มซื้ออาหารปรุงมาแล้วเพื่อความสะดวก คนเหนือรุ่นใหม่จึงทำอาหารแบบพื้นเมืองแท้ๆเป็นน้อยลง ทุกวันนี้ร้านอาหารเหนือในตัวจังหวัดก็ถือว่ายังเยอะอยู่พอสมควร คนพื้นที่เองหรือนักท่องเที่ยวยังหากินอาหารเหนือได้ทั่วไป แต่ส่วนใหญ่จะเป็นร้านเหนือที่ปรับสูตรมาแล้วเพื่อให้มีรสชาติกลางๆไม่เผ็ดมาก…